Vrijheid is alles
In Meierijstad worden sinds het uitbreken van de oorlog in Oekraïne vluchtelingen opgevangen. In juni woonden er 576 Oekraïners op allerlei plekken in Meierijstad. Karyna Kutova is één van hen. Zij vertelt haar verhaal.
[Dit verhaal verscheen ook in het Magazine 80 jaar vrijheid - herdenken en vieren in Meierijstad, september 2024.]
“Vrijheid is alles. Dat je niet in angst hoeft te leven. Je een huis en eten hebt en het belangrijkste… dat je kinderen veilig zijn”, dit is wat vrijheid betekent voor Karyna Kutova (37). Twee jaar geleden vluchtte zij, samen met haar man en twee dochters (nu 12 en 6) en hun pasgeboren zoontje naar Nederland. De stressvolle reis met de auto duurde een week, niet wetende wat ze te wachten stond. Daar blijven was geen optie. Karina had haar eigen zaak, een bar in Charkov. Deze stad werd flink gebombardeerd. Van haar bar is niets meer over.
Liefdevol opgevangen
“Het moment dat we bij de opvanglocatie, het voormalige klooster van de Zusters Franciscanessen in Veghel, arriveerden, vergeet ik nooit meer. We werden zo liefdevol opgevangen. Er was een bed, er was eten en we voelden ons welkom. Iedereen was zo hartelijk. Ik moest er om huilen. Ook onze hond was welkom. Door de stress had hij al dagen niet meer geslapen, maar hij kwam tot rust op zijn nieuwe plek. Er was zelfs eten voor hem.”
Iets bijdragen
Met haar kinderen gaat het goed. Ze gaan naar school, sporten en hebben vriendjes en vriendinnetjes. Zowel Karyna als haar man hebben werk gevonden en wonen tijdelijk in een huis in Schijndel. Ze voelen zich al aardig ingeburgerd.
Ze vinden het belangrijk om iets bij te dragen aan de maatschappij. Echte zorgen heeft ze voor nu niet, alhoewel ze wel graag wil weten wat over een jaar gebeurt als de tijdelijke bescherming in Nederland afloopt. Ze vindt dat de opvang in Meierijstad een voorbeeld is voor meer gemeenten.
Geen oorlog, geen mensen die sterven door geweld; dát is haar grote droom. Karyna vindt het heel mooi dat wij aandacht besteden aan tachtig jaar vrijheid, want vrijheid is niet vanzelfsprekend.
Lees meer oorlogsverhalen uit Meierijstad
-
Hier verrees mijn phoenix
In een periode vol bruut geweld en bloedvergieten hield liefde mensen op de been. Ook de liefde tussen de Amerikaanse Elaine Smith en haar parachutist Carman Ladner is veelbelovend. Maar hun verhaal eindigt op tragische wijze in Eerde.
-
De Duitse badjuffrouw
Ontdek het verhaal van de Duitse badjuffrouw Paula Pottgiesser en haar Veghelse echtgenoot. Vanuit hun boekenwinkel in de Molenstraat vangen ze Joodse vluchtelingen op. Een kaboutertje in de etalage speelt daarbij een belangrijke rol.
-
Het dagboek van Hanneke
Een fragment uit het boek Hannekelief! Een verhaal van een Joods meisje wat ondergedoken zat in het Brabantse dorp Eerde. "Het schieten houdt niet op. En ik hoor explosies. Komen de Duitsers terug? Ik voel hoe mijn stem trilt."
-
Vrijheid moet je koesteren
De Veghelse Renée Wolf-Pinto vertelt op scholen over haar ervaringen als joods onderduikmeisje. "Ik zie ons nog lopen. Hand in hand door een dik pak sneeuw. Het was hartstikke koud. We waren bang, hadden geen idee wat ons te wachten stond."
-
We komen allemaal terug
Emma is pas drie jaar als ze samen met haar zussen Lies en Jetty zeulend met grote koffers wordt gezien in de Veghelse Hoofdstraat. De Joodse zusjes gaan op transport. "We hebben niemand kwaad gedaan. We komen allemaal terug.”
-
Als mens zijn we gelijk
Het is september 1944. Koos van Schaïk (26 jaar) is werkzaam als zuster bij het Rode Kruis. In Sint-Oedenrode is een noodhospitaal ingericht. Zojuist is een gewonde Duitser binnengebracht. De jonge zuster staat voor een dilemma.
-
Het Pyama House in Erp
Het huis van de familie Otten in Erp was tijdens de Tweede Wereldoorlog een cruciale schuilplek voor gestrande piloten en bemanningsleden. De geallieerde militairen werden vanuit hier op weg geholpen, terug naar hun thuisbasis.
-
De Elfde Man
In het najaar van 1943 stort op de grens van Sint-Oedenrode en Eerde een bommenwerper neer. De Elfde Man is een zesdelige podcastserie over de Amerikaanse piloot die daarbij spoorloos verdwijnt. Heeft hij het gered? Waar is hij gebleven?
-
Stil Verdriet
Een jonge moeder die de schuilkelder net niet bereikt. Een man die ondanks naderend geweld zijn huis niet wil ontvluchten. Vijf kinderen die spelend met achtergebleven oorlogstuig een gruwelijke dood vinden. Stil Verdriet in het Veghel van 1944.
-
Burgemeester Verheijen
Herman Verheijen is tijdens de Tweede Wereldoorlog burgemeester van Erp. In augustus 1944 weigert hij een bevel van de Duitse bezetter op te volgen. Hij wordt opgepakt, afgevoerd en overlijdt op 12 maart 1945 in concentratiekamp Buchenwald.