“Schattige B&B met grote gastvrijheid. Wat een fijn adres om te zijn!”
Met een grote glimlach doet Marion Cromsigt de voordeur open. Samen met haar man Berrie woont ze in een karakteristiek pand aan de Emmausstraat in Sint-Oedenrode. Op de eerste etage verhuren ze twee gastenkamers. Welkom bij B&B Ons Oda.
Reuring in huis
“Ik houd heel erg van reuring om me heen,” steekt de gastvrije Marion van wal. “Toen de kinderen uit huis gingen werd het hier veel te stil. Dus zijn we zo’n zes jaar geleden begonnen met de B&B. Ik vind het echt ontzettend leuk om voor onze gasten te zorgen. Dat begint al met het welkomstdrankje in de tuin. Bierliefhebbers worden blij van het speciaal door Berrie gebrouwen Oda B&B bier. ’s Ochtends serveren we in de ontbijtkamer een uitgebreid ontbijt, met zelfgemaakte worstenbroodjes en nog veel meer. Als mensen dieetwensen hebben schakel ik de hulp in van mijn dochter, die diëtiste is. Natuurlijk brengt de B&B veel werk met zich mee, maar ik haal zoveel voldoening uit alle leuke contacten. Met kerst ontvang ik regelmatig kaartjes van mensen die hier logeerden. Ik stuur altijd een kaartje terug.”
Bloemetjesbehang
Het interieur van Ons Oda ademt nostalgie, inclusief bloemetjesbehang en serviesgoed uit grootmoeders tijd. “Dit is echt mijn stijl. Ik houd van dingen opknappen en een tweede leven geven. Dat wordt gewaardeerd. Een jong meisje dat hier logeerde schreef in het gastenboek: ‘prachtig hoe jij je voorouders eert’. Dat is toch leuk!” Het gastenboek staat vol met lovende woorden. Op de eerste pagina staat in sierlijk handschrift: ‘Wij zijn hele blije eerste officiële gasten!’. “Ja, dat weet ik nog goed,” vertelt Marion. “Dat stel belde op een middag op of we diezelfde avond nog een kamer vrij hadden. Ze waren op een feest in het kasteel, maakten een fietstocht door de omgeving en besloten spontaan een dag extra te blijven. Later zag ik haar nog eens op tv, toen ze als staatssecretaris ging werken. Ik herkende haar meteen!”
Mooie ontmoetingen
De gasten van Marion komen uit alle windstreken, van dichtbij tot ver weg. Zo ontving ze een gezelschap uit Nieuw-Zeeland. Zij ondernamen een zoektocht naar de roots van hun voorouders. Mooie herinneringen heeft ze ook aan het Iranese stel dat enkele weken bij haar verbleef. “Het was heel fijn om ze een thuis te kunnen bieden. Als dankjewel kookten ze voor ons en onze kinderen op de laatste avond. Dat was zo bijzonder. Net als de jongen die op de Rooise kermis werkte. Hij nam speciaal voor mij een chocoladebol mee uit Den Bosch toen hij zijn liefje naar de trein had gebracht.”
Niet de bedoeling
De Duitsers die Harmony of Hardcore bezochten zal Marion ook nooit vergeten. “Toen hun oude verroeste autootje de oprit opreed en er vier kale mannen vol tatoeages uitstapten hield ik m’n hart wel vast. Maar we hebben gezellig samen een biertje gedronken en even benadrukt dat een afterparty hier niet de bedoeling is. Toen ik om half 4 ’s nachts bezorgd ging kijken of ze al thuis waren, stonden er vier paar schoenen keurig onderaan de trap. Ze waren muisstil naar boven geslopen, zo schattig. Vanuit Duitsland stuurden ze nog regelmatig een berichtje om te horen hoe het met ons gaat.”
Vooroordelen en eerste indrukken
Honderden gasten zag Marion de afgelopen jaren voorbij komen. “Mensen voelen zich snel vertrouwd hier en delen persoonlijke verhalen. En weet je, ik heb echt meer vertrouwen in de mensheid gekregen door de B&B. Wat ik heb geleerd is dat de meeste mensen gewoon goed zijn. Dat je je eigen vooroordelen en eerste indrukken gerust aan de kant kunt schuiven. We ontvangen mensen natuurlijk in ons eigen huis, dus soms is dat best even spannend. Maar zodra ik heb kennisgemaakt met de gasten slaap ik altijd rustig. De wereld is niet zo slecht als die wordt afgeschilderd.“
Geboren gastvrouw
Marion heeft meestal zo’n vier nachten per week gasten in huis. Dat zijn er gedurende het seizoen ook regelmatig meer. Soms last ze even een pauze in van een paar dagen. Maar dan begint het toch al snel weer te kriebelen bij de geboren gastvrouw. “Het bevalt me gewoon heel goed. Zolang ik het leuk vind, blijf ik het doen.”