Kartuizer Poosplaats

De kartuizer poosplaats is een stilteplek aan de rand van natuurgebied de Geelders, waar je geniet van rust en natuur. De gedenkplaats vormt een herinnering aan de kartuizer monniken die hier meer dan vijfhonderd jaar geleden in het Dommeldal verbleven. De kartuizers leefden er als kluizenaars geïsoleerd in stilte.

Zwijgzaam nabij
De gedenkplaats wordt gemarkeerd door een bankje, informatiebord en zwerfkei met tekst: “Zwijgzaam nabij vloeit tijdloos de stroom, hier huisden kartuizers een wijle, in sobere stilte en innig bezinnen, dichter tot God. Verlangen in bede na bede beleden, omademde eenheid in eindeloos licht.”

Leven in stilte
Dankzij schenkingen van land en goederen door de Bossche kanunnik Ludolf van de Water, stichtten de kartuizers in 1466 in Olland een klooster, later Sinte Sophia van Constantinopel geheten. Er waren vijf ‘cellen’: kamertjes met daarachter ommuurde tuintjes. Naast het klooster lag een kapel, aldus een latere kroniek. Alleen op zon- en feestdagen spraken de monniken met elkaar, maakten een wandeling en aten samen.

Kartuizerhoeven
Het is tot nu toe onduidelijk waar precies in Olland het primitieve kloostertje stond. Het kon bestaan dankzij de inkomsten van land en boerderijen (kartuizerhoeven), zoals de Slophoos in Olland en het Groot Duijfhuis in Kasteren. Ook vele bosgebieden in en rondom De Geelders waren eigendom van de kartuizers.

Kort verblijf
Toch hebben de kartuizers hier niet lang gewoond. Ze vertrokken alweer in 1467, achtereenvolgens naar Den Dungen, Vught en uiteindelijk Antwerpen. Naast de poosplaats herinneren in Olland ook een kunstwerk (koorbank) en speciale tegels in het straatwerk aan de aanwezigheid van de kartuizers.

Deze locatie kent een rijke historische achtergrond. Lees daarover meer in de Canon van Meierijstad.